زردها بی خود قرمز نشده اند
قرمزی رنگ نینداخته است
بی خودی بر دیوار.

صبح پیدا شده از آن طرف کوه "ازاکو" اما
"وازنا" پیدا نیست
گرتۀ روشنی مردۀ برفی همه کارش آشوب
بر سر شیشۀ هر پنجره بگرفته قرار
"وازنا" پیدا نیست

من دلم سخت گرفته است از این
میهمان خانۀ مهمان کشِ روزش تاریک
که به جان هم - نشناخته - انداخته است:
چند تن خواب آلود
چند تن ناهموار
چند تن ناهشیار.

-شعر:نیمایوشیج

-عکس:محمد حسین ملایی کندلوسی